আমাৰ গুৰুকুলা প্ৰস্পেক্টাছ

শ্ৰীল প্রভুপাদ, গুৰুকুলাৰ ওপৰত তেওঁৰ নিৰ্দেশত কৈছিল যে যদি সঠিক উদাহৰণৰ সৈতে কঠোৰতা অনুশীলন কৰিবলৈ ল 'ৰা-ছোৱালীক কম বয়সতে ডাঙৰ কৰা হয়, তেন্তে তেওঁলোকে ইয়াক "মজা" হিচাপে দেখিব । শিক্ষক আৰু আবাসিক আচাৰ্যৰ দ্বাৰা পিতৃ-মাতৃৰ মৰমৰ বৈদিক পৰম্পৰাত ডাঙৰ হোৱা শিশুসকলৰ উপৰিও, গীতা পাঠশালা গুৰুকুলাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক ষাঠি দশকৰ ভিতৰত অন্তৰ্ভুক্ত হ' বলৈ প্ৰশিক্ষণ দিব ।শিক্ষাৰ্থীসকল নিঃস্বাৰ্থ আৰু আত্মনিৰ্ভৰশীল, সক্ষম, নিৰ্ভৰশীল আৰু দৈনন্দিন জীৱনত ভিক্ষা কৰা আৰু সৰলতাৰ কঠোৰতা অনুশীলন কৰাৰ পৰম্পৰাগত অনুশীলনৰ জৰিয়তে স্থিতিস্থাপক হ 'ব । তেওঁলোকক প্ৰভু আৰু তেওঁৰ ভক্ত, তেওঁলোকৰ শিক্ষক, গৰু, আৰু শেষত সকলো জীৱৰ সেৱাৰ মেজাজত প্ৰশিক্ষণ দিয়া হ' ব ।

গীতা পাঠশালা ইস্কন প্ৰতিষ্ঠাপক-আকৰিয়া তেওঁৰ ঐশ্বৰ্য্যৰ দ্বাৰা মনোনীত এটা নাম আছিল ।গ্ৰেচ শ্ৰীল প্রভুপাদ তেওঁৰ প্ৰবন্ধ "গীতা নগৰী" ত, ১৯৫৬ চনত গডহেড আলোচনীত লিখা হৈছিল, য 'ত তেওঁ সংস্কৃতি, শিক্ষা আৰু সামাজিক গাঁথনিৰ বাবে এক দৃষ্টিভংগী দাঙি ধৰিছিল য' ত সকলো মানুহে আত্মিক আৰু সামগ্ৰিকভাৱে জীৱনত সফল হ 'ব লাগিব, দেউতা বৰ্ণাশ্ৰমৰ প্ৰণালী যিটো ভগৱান নিজেই নিৰ্ধাৰণ কৰিছিল ।

এটা বৈপ্লৱিক বৈশিষ্ট্য হ' ব সেইটো সময়ত ।এইটো এটা সম্পূৰ্ণ প্ৰাৰম্ভিক জীৱনৰ শিক্ষা দিবৰ বাবে সাত বছৰতকৈ বেছি বয়সৰ ল 'ৰা-ছোৱালীক প্ৰশিক্ষণ দিয়া আৰম্ভ কৰে যাৰ লক্ষ্য হ' ল যে তেওঁলোকৰ মাজত কিছুমানে স্নাতক হ 'ব আৰু নিজে গুৰুকুলা আচার্য হ' ব ।

গীতা পাঠশালাৰ গুৰুকুলা অভিজ্ঞতাৰ আন এটা বৈপ্লৱিক বৈশিষ্ট্য হ 'ব যে শিক্ষকৰ চাকৰিৰ অংশ আৰু আবাসিক আচাৰ্যৰ অংশ হ' ব শিক্ষাৰ্থীৰ প্ৰবৃত্তি, স্বাভাৱিকভাৱে পালন কৰা ।ই, আৰু কোনটো বিশেষ বাৰ্ণা নিৰ্ণয় কৰাৰ ক্ষমতা তেওঁলোকে গ্ৰেজুৱেট হোৱাৰ পিছত সম্পত্তিৰ ওপৰত অৱস্থিত বাৰ্ণাস্ৰাম মহাবিদ্যালয়ত খোজ কাঢ়িবলৈ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ ধৰণৰ উচ্চ শিক্ষা লাভ কৰিব ।

বৰ্ণাশ্ৰম মহাবিদ্যালয়ৰ চাৰিটা অনুষদ কাটুৰ বিদ্যাৰ ওপৰত আধাৰিত, যেনে

1. Anviksiki, দৰ্শনৰ বিজ্ঞান
2. টায়ী, শিক্ষাৰ বিজ্ঞান (ব্ৰাহ্মণ বৰ্ণ)
3. দণ্ড নীতি, বিজ্ঞানৰাজনীতিৰ (Ksatriya Varna)
4. ভাৰ্টা, অৰ্থনীতিৰ বিজ্ঞান (বৈশ্য বৰ্ণ)

বৰ্ণাশ্ৰমা মহাবিদ্যালয়ত পৰম্পৰাগত প্ৰযুক্তিবিদ্যা নামৰ এটা অতিৰিক্ত অনুষদ থাকিব যিয়ে বিভিন্ন পৰম্পৰাগত প্ৰকাৰৰ শিক্ষানবিশ প্ৰদান কৰে য 'ত বিভিন্ন ক্ষুদ্ৰ-স্কেল কটেজ উদ্যোগসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত থাকে ।
ভক্তিবেদান্ত গীতা পাঠশালাত আমাৰ শৈক্ষিক আৰ্হি ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ অন্তঃকোষৰ সৈতে মিল আছে ।ভগৱদ-গীতাত যুদ্ধবিৰতি, কেটুৰ- বৰ্ণম মায়াৰ শ্ৰিষ্টম, গুনা-কৰ্ম-বিভাগাসাহ (বিজি ৪. ১৩) । ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক প্ৰদান কৰা শিক্ষা হ 'ব দক্ষতা-ভিত্তিক শিক্ষণ (গুনা) আৰু এনে সামগ্ৰিক শিক্ষাই স্বাভাৱিকতে কাৰ্য সম্পাদন-ভিত্তিক বৃত্তি (কৰ্ম) লৈ ৰূপান্তৰ কৰে ।

আমি আধুনিক দিনৰ ডিগ্ৰী আৰু প্ৰমাণপত্ৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰো যিটোৱে প্ৰযুক্তিগত আৰু ঔদ্যোগিক ভিত্তিক WORৰ বাবে ব্যক্তিসকলক বহুলভাৱে প্ৰস্তুত কৰে ।কে, আমাৰ বৈদিক শাস্ত্ৰত উগ্ৰ কৰ্ম, ভয়ানক কাৰ্যকলাপ হিচাপে বৰ্ণনা কৰা হৈছে । আমাৰ গুৰুকুলাই গ্ৰেডবোৰ পৰিচালনা নকৰে যিটো আমি সাধাৰণতে আধুনিক শিক্ষাব্যৱস্থাত বিচাৰি পাওঁ ।

ইয়াৰ বাবে, আমাৰ শৈক্ষিক প্ৰতিষ্ঠানটো আমাৰ বৈদিক সাহিত্যত পোৱা নাযায় কোনো আনুষ্ঠানিক শৈক্ষিক ব্যৱস্থাৰ সৈতে সংযোজিত নহ 'ব । আমি শিক্ষাৰ্থীসকলক "স্বাভাৱিক" কৰ্মশালাত যোগদান কৰিবলৈ প্ৰস্তুত কৰা নাই ।তেওঁলোকৰ প্ৰশিক্ষণ আৰু অধ্যয়নক আনন্দ দিয়ক । বৰঞ্চ, আমি তেওঁলোকক উৎসাহিত কৰিম আৰু তেওঁলোকক প্ৰতিষ্ঠিত বৰ্ণাশ্ৰম-ভিত্তিক সম্প্ৰদায়ত একত্ৰিত হ 'বলৈ সহায় কৰিম যিটো তেওঁলোকৰ শিক্ষা, মেজাজ আৰু প্ৰদৰ্শনৰ বাবে উপযুক্ত ।